Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2019

Παρακλητικός κανών Εις τον Άγιον Ιερομάρτυρα Ερμόλαον τον Ιαματικόν


υπό Αρχιμ. Νικόδημου Παυλοπούλου
Ηγουμένου I. Μ. Λειμώνος ΚαλλονήςΛέσβου

ερεύς: Ελογητός Θεός μν πάντοτε, νν καί εί καί ες τούς αώνας τν αώνων.
ναγνώστης: μήν.
Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε, εσάκουσον τς προσευχς μου, νώτισαι τήν δέησίν μου ν τή ληθεία σου, εσάκουσόν μου ν τή δικαιοσύνη σού• καί μή εσέλθης ες κρίσιν μετά το δούλου σου, τι ο δικαιωθήσεται νώπιόν σου πς ζν. τι κατεδίωξεν χθρός τήν ψυχήν μου, ταπείνωσεν ες γν τήν ζωήν μου, κάθισε μέ ν σκοτεινος ς νεκρούς αἰῶνος καί κηδίασεν π μέ τό πνεμά μου, ν μοί ταράχθη καρδία μου. μνήσθην μερν ρχαίων, μελέτησα ν πάσι τος ργοις σου, ν ποιήμασι τν χειρν σου μελέτων. διεπέτασα πρός σέ τάς χεράς μου, ψυχή μου ς γ νυδρος σοί. Ταχύ εσάκουσόν μου, Κύριε, ξέλιπε τό πνεμά μου μή ποστρέψης τό πρόσωπόν σου π μο, καί μοιωθήσομαι τος καταβαίνουσιν ες λάκκον. κουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό λεός σου, τι πί σο λπισα• γνώρισον μοί, Κύριε, δόν, ν πορεύσομαι, τι πρός σέ ρα τήν ψυχήν μού• ξελού μέ κ τν χθρν μου, Κύριε, τι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξον μέ το ποιεν τό θέλημά σου, τι σύ ε Θεός μού• τό πνεμά σου τό γαθόν δηγήσει μέ ν γ εθεία. νεκεν το νόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, ν τή δικαιοσύνη σου ξάξεις κ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ν τ λέει σου ξολοθρεύσεις τούς χθρούς μου καί πολες πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, τι γώ δολός σου εμι.

Θεός Κύριος, καί πέφανεν μίν, ελογημένος ρχόμενος ν νόματι Κυρίου.
Στίχος
΄. ξομολογεσθε τ Κυρίω, καί πικαλεσθε τό νομα τό γιον ατο.
Θεός Κύριος, καί
πέφανεν μίν, ελογημένος ρχόμενος ν νόματι Κυρίου.
Στίχος β΄. Πάντα τά
θνη κύκλωσαν μέ, καί τ νόματι Κυρίου μυνάμην ατούς.
Θεός Κύριος, καί
πέφανεν μίν, ελογημένος ρχόμενος ν νόματι Κυρίου.
Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου
γένετο ατη, καί στι θαυμαστή ν φθαλμος μν.
Θεός Κύριος, καί
πέφανεν μίν, ελογημένος ρχόμενος ν νόματι Κυρίου.


Ετα τά παρόντα Τροπάρια.
χος δ΄. ψωθες ν τ Σταυρ.
Των Ιερέων τον κλεινόν πρωτοστάτην και Παντολέοντος γενναίον  αλείπτην Ιερομάρτυρα γεραίρομεν νυν ότι εμαρτύρησεν έν τοις έμπροσθεν χρόνοις και υπερεδόξασε Θαυμαστόν εν Αγίοις, τον αρχηγόν της πίστεως Χριστόν, ω και πρε­σβεύει υπέρ των ψυχών ημών.

Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί γίω Πνεύματι. Ήχος ο αυτός.
Των Λειτουργούντων τα αμέτρητα πλή­θη και Αναργύρων Ιατρών η χορεία συν των Μαρτύρων τάξεσι, και πάντες ομού, δεύτε και συνέλθωμεν προς ανύμνησιν θείαν του Ιερομάρτυρος Έρμολάου του πάνυ ως Διδασκάλου και κατηχητού Πα­ντελεήμονος άγιου και Μάρτυρος.
Καί νν καί εί καί ες τούς αώνας τν αώνων. μήν.. θεοτοκίον.
Ου σιωπήσομεν ποτέ, Θεοτόκε, τας δυνα­στείας Σου λαλείν οι ανάξιοι- ει μη γαρ συ προΐστασο πρεσβεύουσα, τις ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; τις δε διεφύλαξεν έως νυν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σου- σους γάρ δού­λους σώζεις αεί εκ παντοίων δεινών.
Ψαλμός ν΄ (50)
λέησον μέ, Θεός, κατά τό μέγα λεός σου καί κατά τό πλθος τν οκτιρμν σου ξάλειψον τό νόμημα μουεπί πλεον πλνον μέ πό τς νομίας μου καί πό τς μαρτίας μο καθάρισον μέ. τι τήν νομίαν μου γώ γινώσκω, καί μαρτία μου νώπιόν μου στι διαπαντός. Σοί μόνω μαρτον καί τό πονηρόν νώπιόν σου ποίησα, πως ν δικαιωθς ν τος λόγοις σου, καί νικήσης ν τ κρίνεσθαι σέ. δού γάρ ν νομίαις συνελήφθην, καί ν μαρτίαις κίσσησε μέ μήτηρ μου. δού γάρ λήθειαν γάπησας, τά δηλα καί τά κρύφια της σοφίας σου δήλωσας μοί. Ραντιες μέ σσώπω, καί καθαρισθήσομαι, πλυνες μέ, καί πέρ χιόνα λευκανθήσομαι. κουτιες μοί γαλλίασιν καί  εφροσύνην, γαλλιάσονται στέα τεταπεινωμένα. ποστρεψον τό πρόσωπόν σου πό τν μαρτιν μου καί πάσας τάς νομίας μου ξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον ν μοί, Θεός, καί πνεμα εθές γκαίνισον ν τος γκάτοις μου. Μή πορρίψης μέ πό το προσώπου σου καί τό πνεμά σου τό γιον μή ντανέλης π μο. πόδος μοί τήν γαλλίασιν το σωτηρίου σου καί πνεύματι γεμονικ στήριξον μέ. Διδάξω νόμους τάς δούς σου, καί σεβες πί σέ πιστρέψουσι. Ρύσαι μέ ξ αμάτων Θεός, Θεός τς σωτηρίας μου•αγαλλιάσεται γλσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τά χείλη μου νοίξεις, καί τό στόμα μου ναγγελε τήν ανεσίν σου. τι ε θέλησας θυσίαν, δωκα ν•ολοκαυτώματα οκ εδοκήσεις. Θυσία τ Θε πνεμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην Θεός οκ ξουδενώσει. γάθυνον, Κύριε,  ν τή εδοκία σου τήν Σιν, καί οκοδομηθήτω τά τείχη ερουσαλήμ• τότε εδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ναφοράν καί λοκαυτώματα• τότε νοίσουσιν πί τό θυσιαστήριον  σού μόσχους.

Και ευθύς ψάλλομεν τον κανόνα, ου η ακροστιχίς·
«ΔΕΗΣΙΝ ΠΛΕΚΩ ΤΗ ΕΡΜΟΛΑΟΥ ΜΝΗΜΗ.» ΝΙΚΟΔ. Π.
Ωδή Α'. Ήχος πλ. δ'. Ύγράν διοδεύσας...
Δεόμενον δέξαι Ανάργυρε, Ερμόλαε  Μάρτυς και δαψίλευσον επ' εμέ την του Παρακλήτου Θείαν Χάριν ην Παντολέοντι πάλαι Συ δέδωκας.

Εχόμενον πλήθεσι και σειραίς εμών εγκλημάτων, Σοι προσέρχομαι, Άγιε εν τε συντριβή και ταπεινώσει και δέομαι Σου απάλλαξον τούτων με.

Ημάρτηκα, πάτερ Ερμόλαε, ως πώττοτε  άλλος ήμαρτε κατενώπιον του μόνου άμωμου και αγίου και δέομαι Σου μετάνοιαν δίδου μοι.
Θεοτοκίον.
Σ ωρείαν πταισμάτων εκτίναξον από της ψυχής μου, εγκαθίδρυσον δ' εν εμοί καρδίαν διψώσαν ως έλαφος το ύδωρ Κυρί­ου Ζωοδότου, όπερ ανέβλυσας.

Ώδή Γ'. Ουρανίας αψίδος.
Ιλαρός φάνηθί μοι, θαυματουργέ Άγιε,  και της αμαρτίας τον ρύπον Συ μου απόσμιξον πλείστα γάρ οίδας Συ, ως παιδευτής εν Κυρίω ιερά μαθήματα νυν παραθείναι μοι.

Νουν Χριστού φύτευσόν μοι, κατηχητά άριστε, ως Παντελεήμονι  πάλαι Μεγαλομάρτυρι νουν ουρανόφρονα και καιομένην καρδίαν υπό Θείου έρωτος Συ ενεφύτευσας.
Πονηρού νυν τα βέλη και τας ενέδρας διάλυσον και του αμφιβλήστρου δαιμόνων Συ με απάλλαξον συ γάρ επάλαισας προς τον αρχέκακον όφιν και τας ελεπόλεις Συ τούτου κατέθραυσας.

Θεοτοκίον.
Λέων ώσπερ και σκύμνος περιπατών ο διάβολος την εμήν ψυχήν διαρπάσαι ζητεί Θεόνυμφε αλλά Συ φάνηθι νυν αρωγός και προστάτης και εμέ εκλύτρωσαι τούτου ως τάχιον.

Διάσωσον από κινδύνων σους δούλους, Άγιε πάτερ, ότι πάντες εν ασθενείαις Σοι καταφεύγομεν αιτούμενοι ίασιν και υγείαν.

Επτίβλεψον εν ευμενεία πανύμνητε Θεοτό­κε επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν και ίασαι της ψυχής μου το άλγος.

Μικρά δέησις και ψάλλομεν το κάθισμα.

Ήχος β'. Τα άνω ζητών...
Ανάργυρον, πιστοί, τον Θείον Ερμόλαον εν ύμνοις  τάνύν υμνήσωμεν κραυγάζοντες Χαίροις Πάτερ κλεινέ, και της πίστε­ως πρόμαχε, Νικομήδειας, Μάρτυς ιερέ, και πάντας ταχέως υπεράστησον.

Ωδή Δ'. Εισακήκοα Κύριε...
Εισακήκοα, Άγιε, της Νικομήδειας φρικτόν μαρτύριον κατενόησα την κάμινον, εμακάρισά τε την Σην πρόνοιαν.

Καιομένου επάκουσον υπό αμαρτίας, κλεινέ Ερμόλαε, και την κάμινον κατάσβεσον, ην ο πονηρός μοι επροσήναψεν.

Ωραιότητος γέγονα έρημος ο τάλας των αρετών πασών δουλωθείς τω κοσμοκράτορι και τα σκότους έργα προαιρούμενος.
Θεοτοκίον.
Τιμωρίας ήλόγησα, ης οι κάκεργάται τότε μεθέξουσι εν ήμερα τη της κρίσε­ως καθεκάστην ενεργών, Μήτερ, τα άτοπα.

Ωδή Ε'. Φώτισον ήμας...
Ήκιστα, σοφέ, εμελέτησα τα Λόγια τα εν Ευαγγελίω αγνά και εις τον γνόφον της αγνοίας εναυάγησα.

Εύροιμί Σε νυν παιδευτήν τε και διδάσκαλον ως Παντελεήμων ο κλεινός και αντιλήπτορα και πρέσβυν απροσμάχητον.

Ρύσαι, αγαθέ, των παγίδων του αλάστορος έτι δε δουλείας των παθών της αμα­θείας διαλύων την σκοτόμαιναν.
Θεοτοκίον.
Μέμνησο κάμου εντυγχάνουσα πρός Κύριον εκτενώς τε εύχου δι' εμέ ως παρρησίαν κεκτημένη απαράμιλλον.
Ωδή ΣΤ'. Την δέησιν...
Ο Άξιος Αμπελώνος εργάτης συν Ερμίππω Ερμοκράτη οικεί νυν εν ταις αυλαίς ουρανών ταις αγίαις και απολαύει των πόνων τον στέφανον δεόμενος υπέρ η­μών συναθλείν μετά πάντων αείποτε.

Λυτρούμενος της πύρας ην καθήψεν ο δεινός αυτοκράτωρ της Ρώμης εν τω Ναώ και κατέκαυσε τότε συν τω Ανθίμω πιστών ως που είκοσι ανθρώπων χιλιάδας, νυν και εμέ του πυρός Συ εξάρπασον.

Ανεύρε Σε συγκρυπτόμενον πάτερ τοις συνάθλοις Σου πατράσιν ο άρχων ότε αυτώ Παντολέων εξείπε την ιδιότητα Σου την παγγέραστον γενού κάμοι κατηχητής ως εκείνω και δος μοι επίγνωσιν.
Θεοτοκίον.
Ο κλύδων με των αμέτρων πταισμάτων εκταράττει και βυθώ με καθέλκει, διηνεκώς αμαρτίας, Παρθένε, αλλά προφθάσασα χείρα μοι έκτεινον και δίδου μοι προς γαληνούς μετανοίας λιμένας ορμίζεσθαι.

Άγιε ο διά λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως Παντολέοντι γενναίω μορφώσας επάκουσον και δίδου μοι μαρτυρίας την χάριν.
Άχραντε η διά λόγου τον Λόγον...

Δέησις μικρά και ευθύς το Κοντάκιον.

Ήχος β'. Προστασία...
Ερμηνεύ Χρίστου λογίων, πανάριστε, Παντολέοντος διδάσκαλε μέγιστε και Aνάργυρε - ως άλλων η πλειάς - Συ εκζήτησον κάμε και οδήγησον ορθώς εις οδόν του Κυρίου μου τρέχειν τε και βαδίζειν άλ­λους δ' αεί φωτίζειν ως παρρησίαν προς Θεόν κεκτημένος Συ Έρμόλαε.

Προκείμενον.
Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού.
Στίχ. Τοις αγίοις τοις εν τη  γη Αυτού εθαυμάστωσεν ο Κύριος.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ
Εκ του κατά Ματθαίον (ι', 1. 5-8).
Τω καιρώ εκείνω, προσκαλεσάμενος ο Ιησούς τους δώδεκα Μαθητάς αυτού, έδωκεν αυτοίς εξουσίαν κατά πνευ­μάτων ακαθάρτων, ώστε εκβάλλειν αυτά και θεραπεύειν πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν. Τούτους απέστειλεν ό Ιησούς, παραγγείλας αυτοίς, λέγων. Εις οδόν ε­θνών μη απέλθητε, και εις πόλιν Σαμαρειτών μη εισέλθητε. Πορεύεσθε δε μάλλον προς τα πρόβατα τα απολωλότα οίκου Ισραήλ. Πορευόμενοι δε κηρύσσετε, λέ­γοντες· Ότι ήγγικεν η βασιλεία των ου­ρανών. Ασθενούντας θεραπεύετε, λεπρούς καθαρίζετε, νεκρούς εγείρετε, δαιμόνια εκβάλλετε,  δωρεάν ελάβετε δωρεάν δότε.

Δόξα Σοι, Κύριε, δόξα Σοι.

Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί γίω Πνεύματι.
Ταις του Αναργύρου πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.
Καί νν καί εί καί ες τούς αώνας τν αώνων, μήν.
Τα
ς τς Θεοτόκου, πρεσβείαις λεμον, ξάλειψον τά πλήθη τν μν γκλημάτων.

Στίχ. Ελεήμον, ελέησόν με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός Σου, και κατά το πλήθος των οίκτιρμών Σου εξάλειψον το ανομημά μου.
Ήχος πλ. Β΄ Όλην αποθεμένοι...
Όλην συλλεξάμενος, την των Γραφών επιστήμην και παθών υπέρτερος, τον Χριστόν εκήρυξας, παναοίδιμε, και Αυτόν εμόρφωσας εν αγνή καρδία μαθητού Σου Παντολέοντος ον και ανέδειξας Μάρτυρα Ανάργυρον μεγΐστον και τούτω ηκολούθησας δεύτερος πιών το ποτήριον Συ ουν δίδαξαν με εκκλίνειν μηχανίας του εχθρού και εφαρμόζειν το θέλημα του Θεού το άγιον.

ερεύς:

Σ
σον Θεός τόν λαόν σου καί ελόγησον τήν κληρονομίαν σού• πισκεψαι τόν κόσμον σου ν λέει καί οκτιρμος. ψωσον κέρας Χριστιανν ρθοδόξων καί καταπεμψον  φ’ μς τά λέη σου τά πλούσια• πρεσβείαις τς παναχράντου Δεσποίνης μν Θεοτόκου καί ειπαρθένου Μαρίας• δυνάμει το Τιμίου καί Ζωοποιο Σταυρού• προστασίαις  τν τιμίων πουρανίων Δυνάμεων σωμάτων• κεσίαις το Τιμίου καί νδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστο ωάννου• τν γίων νδόξων καί πανευφήμων ποστόλων• τν ν γίοις Πατέρων μν, μεγάλων εραρχν καί οκουμενικν διδασκάλων Βασιλείου το Μεγάλου, Γρηγορίου το Θεολόγου καί ωάννου το Χρυσοστόμου, θανασίου καί Κυρίλλου, ωάννου το λεήμμονος, πατριαρχν λεξανδρείας. Νικολάου το ν Μύροις, Σπυρίδωνος πισκόπου Τριμυθοντος, τν Θαυματουργών• τν γίων νδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου το Τροπαιοφόρου, Δημητρίου το Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τύρωνος καί Στρατηλάτου, τν ερομαρτύρων Χαραλάμπους καί λευθερίου, τν γίων νδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων. Τν σίων καί θεοφόρων Πατέρων μν. Τν γίων καί δικαίων θεοπατόρων ωακείμ καί ’ννης. Το γίου νδόξου καί καλλινίκου Ιερομάρτυρος Επμολάου του Αναργύρου. καί πάντων σου τν γίων. κετεύομεν σέ, μόνε πολυέλεε Κύριε. πάκουσον μν τν μαρτωλν δεομένων σου καί λέησον μς.

Ωδή Ζ'. Οι εκ της Ιουδαίας...
Υπηρέτης Κυρίου ως υπήρξας, Ερμόλαε αγιώτατε, κάμε υπηρετείν Σοι και πράττειν του Κυρίου το πανάγιον θέλημα αξίωσον και υμνείν  Θεόν ευλογημένον.

Μοναστών βίου τρόπον και ανάργυρον δράσιν, πάτερ, επέδειξας αγνεύων και κηρύττων και πάντας θεραττεύων ως ηθέλησε Κύριος ο των Πατέρων ημών Θεός ευλογημένος.

Ν οεράν προσευχήν Συ και παννύχιον  στάσιν πάτερ εβίωσας δεόμενος Κυρίω νηστεία χαμευνία, αγρυπνία και άλλαις τε ασκητικαίς αρεταίς, Θεώ ευλογημένω.

Θεοτοκίον.

Ήμαρτε και καθ' ύπνον θέλημα Σου παρέβην, Παρθένε πάνσεμνε άλλ' οίκτειρόν με σώσον ως πρεσβεύουσα μόνη Κυρίω πάντοτε τω των Πατέρων ημών Θεώ ευλογημένω.

Ωδή Η'. Τον βασιλέα...
Μονώτατόν με άμαρτίαις παντοίαις πεπαρμένον διάσωσον, πάτερ, και αξίωσον με τυχείν της σωτηρίας.

Ημάρτηκά Σοι ως ουδείς ποτέ άλλος και ελύπησα πανάγιον Πνεύμα άλλ' επίστρεψόν με υπό την τούτου σκέπην.

Μενοσηκότα κατά σάρκα και πνεύμα και κλινήρη τυγχάνοντα, Πάτερ, Συ εξέγειρόν με υμνείν σε εκ καρδίας.

Θεοτοκίον.
Ιδιωτεύειν με τω λόγω Παρθένε, και λαλείν απορούντα προσδέχου Συ η Θεόν Λόγον σαρκί γεγεννηκυία.

Ωδή Θ'. Κυρίως Θεοτόκον.

Κύρω και Ιωάννη και τοις Αναργύροις Συ κατηρίθμησαι, πάτερ Ερμόλαε, και μετά τούτων απάντων πόλον κατώκησας.

Ομόνοιαν αγάπην και μακροθυμίαν αγαθωσύνην τε, πάτερ Ερμόλαε, χαράν, ειρήνην, εγκράτειαν Συ μοι βράβευσον.

Δεόμεθά Σου, Πάτερ, μετά Σων συνάθλων του συμβαδίζειν αεί ως φιλάδελφος και ενισχύειν άσφάλτως βαδίζειν πάν­τοτε.

Θεοτοκίον.

Παρθένε Θεοτόκε, επί Σε προσφεύγω το καταφύγιον πάντων το άμισθον και εξαιτούμαι ευρείν Σε σκέπην ασάλευτον.

Άξιον έστιν... και τά ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ ών ή άκροστιχίς· ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ

Νόσους θεραπεύοντα των ψυχών αλλά και σωμάτων ως ανάργυρον θαυμαστόν ομολογώ κηρύττω Ερμόλαον τον Θείον και τούτω καταφεύγω ευρείν την ίασιν.

Ιασαί με πάτερ Ερμόλαε και δος μοι υγείαν ην επόθησα του λαβείν εν τω Σεπτω Ναω Σου προσφεύγων και λειψάνοις τοις Σοις αεί προσπίπτων και Σου δεόμενος.

Κόσμον καθοδήγησον προς Χριστόν Ερμόλαε Πάτερ, ως εδίδαξας τον λαόν τον της Νικομήδειας, Παντελεήμονα τε, τον μέγαν εν τοις Μάρτυσι και πανθαύμαστον.

Όλον με συμφύρεσθαι καθορών τοις πάθεσι, πάτερ, της σαρκός και του πνεύματος καθάρισον άμα και τω Χριστώ παράθου και φόβον τον Εκείνου εν εμοί φύτευσον.

Δέομαί Σου Πάτερ Ερμόλαε, και αντιβολώ Σε νεολαίαν Σου στήριξον και σώσον κινδύνων των εκ του μισοκάλου ως ποτε Συ ερρύσω Παντελεήμονα.

Ημάρτηκα σώσον, Ερμόλαε, ηνόμησα, Πάτερ, και Θεόν παρεπίκρανα αλλά Σην μοι δίδου βοήθειαν εξ ύψους και ενδυνάμωσόν με Χριστώ συντάσσεσθαι.

Μονή του Λειμώνος, Ανάργυρε, Ερμό λαε, πάτερ, καταφεύγω και δέομαι προσπίπτων Λειψάνοις τοις τεθησαυρισμένοις του έλεος ευρείν με και χάριν λήψεσθαι.

Ομοίως προστρέχω τω Σω Ναώ εν Παλαιοκήπω τω της Γέρας, τω Ιερώ, και σε λιτανεύω και δέομαι και κράζω Ερμόλαε τρισμάκαρ Συ μοι βοήθησον.

Υμνείν Σε αξίως, αξίωσον διδάσκαλε λόγων τε και πράξεων αγαθών ώστε Σε μιμείσθαι οπίσω τε βαδίζειν αγίων Σω βημάτων και καταρτίζεσθαι.

Τό Τρισάγιον

γιος Θεός, γιος σχυρός, γιος θάνατος λέησον μς. (τρες φορές)
Δόξα Πατρί καί Υ
ἱῶ καί γίω Πνεύματι.
Καί ν
ν καί εί καί ες τούς αώνας τν αώνων. μήν.
Παναγία τριάς,
λέησον μς. Κύριε λάσθητι τας μαρτίαις μν. Δέσποτα, συγχώρισον τάς νομίας μίν. γιε, πισκεψε καί ασαι τάς σθενείας μν, νεκεν το νόματός σου.
Κύριε
λέησον, Κύριε λέησον, Κύριε λέησον.
Δόξα Πατρί καί Υ
ἱῶ καί γίω Πνεύματι.
Καί ν
ν καί εί καί ες τούς αώνας τν αώνων. μήν.
Πάτερ
μν, ν τος ορανος, γιασθήτω τό νομά Σου, λθέτω βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ς ν ορανό καί πί τς γής. Τόν ρτον μν τόν πιούσιον
δός
μίν σήμερον, καί φες μίν τά φειλήματα μν, ς καί μες φίεμεν τος φειλέταις μν, καί μή εσενέγκης μς ες πειρασμόν λλά ρύσαι μς πό το πονηρο.
και το Απολυτίκιον του Αγίου.
Ήχος δ'.
Ως στύλος υπέρλαμπρος της Εκκλη­σίας Χρίστου, ο λύχνος ο άσβεστος της Οικουμένης Σοφέ, εδείχθης Ερμόλαε, έλαμψας εν τω κόσμω, δια του μαρτυρίου, δαίμονας εκδιώκων και λεπρούς καθαρίζων, διό τοις Σε ποθούσιν πιστώς βρύεις ιάματα.

Δέησις μεγάλη και Απόλυσις, εν δε τω ασπάζεσθαι την Εικόνα.

Τροπάριον. Ήχος β'. Ότε εκ του ξύλου Σε...

Δεύτε και προσπέσωμεν, πιστοί, τω  Ναώ τω Θείω και μέγα του Ερμολάου τουτί και κατασπασώμεθα τούτου τα Λεί­ψανα ιεράν τε και πάνσεπτον αγίαν εικό­να και καθικετεύσωμεν εκλιπαρούντες Αυτόν Πάτερ σου δεόμεθα ρύσαι πάσης θλίψεώς τε και νόσου και απάλλαξον ημάς του πολεμήτορος.

Θεοτοκίον.
Δέσποινα πρόσεξαι τας δεήσεις των δούλων Σου και λύτρωσαι ημάς από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
ερεύς:
Δί’ εχν τν γίων πατέρων μν, Κύριε ησο Χριστέ Θεός, λέησον καί σσον μς. μήν.
Από το βιβλίο "Βίος μετά ακολουθίας Ιεράς παρακλήσεως του Αγίου Ιερομάρτυρα Ερμολάου του Ιαματικού" 
Έκδοσις Πνευματικού Κέντρου Ιερού Ναού Αγίου Ερμολάου Παλαιοκήπου Μυτιλήνης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου