Ψαλλομένη κατὰ
τὴν 27ην Μαΐου.
ΕΝ Τῼ ΜΕΓΑΛῼ
ΕΣΠΕΡΙΝῼ
Μετὰ τὸν Προοιμιακόν, στιχολογοῦμεν τὸ Μακάριος ἀνήρ. Εἰς
δὲ τὸ Κύριε ἐκέκραξα ἱστῶμεν στίχους ΣΤ’ καὶ ψάλλομεν στιχηρὰ προσόμοια.
Ἦχος α'. Ἔδωκας
σημείωσιν.
Ἤστραψεν ὡς Ἥλιος,
ἡ θεία μνήμη σου σήμερον, τοὺς πιστοὺς καταυγάζουσα, θείαις φρυκτωρίαις, μάκαρ Ἰωαννη,
καὶ παθημάτων τὴν ἀχλύν, καὶ τῶν δαιμόνων σκότος διώκουσα· διό σε μακαρίζομεν
καὶ ἐτησίως γεραίρομεν, ὡς ὑπέρμαχον ἄσειστον, πρεσβευτὴν ὡς θερμότατον.
Ἄγγελος ἐπίγειος,
οἷα περ ἄλλος ἐβίωσας, ἐγκρατείᾳ τὸ σῶμά σου, μαράνας θεόσοφε, καὶ ταῖς ἀγρυπνίαις,
στάσεσι παννύχοις, μνήμην θανάτου ἐμποιῶν, τὰ θεῖα πάτερ ἐπαξιούμενος, μυστήρια
καθ' ἕκαστον, Σάββατον· ὅθεν προσήγαγες σεαυτὸν καλλιέρημα, τῷ τῶν ὅλων δεσπὸζοντι.
Πάντας τοὺς
τιμῶντας σου, τὴν θείαν μνήμην καὶ ἔνδοξον, Ἰωάννη μακάριε, φύλαττε πρεσβείαις
σου, ταῖς πρὸς τὸν Δεσπότην, τοῦτον ἱκετεύων, ἀπὸ κινδύνων καὶ παθῶν, ἡμᾶς καὶ ἀγανάκτησιν,
αὐτοῦ νῦν ἀπομάκρυνον, τὴν καθ' ἡμῶν Πάτερ Ὅσιε, ὅπως πᾶσι κηρύττωμεν, τὴν θερμὴν
προστασίαν σου.
Ἕτερα ἦχος πλ.
β'. Ὅλην ἀποθέμενοι.
Ὅλην ἀποθέμενος,
τὴν τῶν παθῶν ἀλογίαν, καὶ σάρκα τῷ πνεύματι, ὑποτάξας γέγονας, σκεῦος ἔνθεον,
Μοναστῶν ἔρεισμα, Ἀσκητῶν σέμνωμα, τῶν Ὁσίων ἐγκαλλώπισμα καὶ νῦν τὸ ἄρρητον,
κάλλος ἐποπτεύων τοΰ Κτίστου σου, τρυφᾷς ἀεὶ τῆς πόλεως τῆς ἐπουρανίου ἐν
Πνεύματι. Ὅθεν συνελθόντες, ᾀσμάτων σου τὴν μνήμην ἐν ᾠδαῖς, νῦν ἐκτελοῦντες
δοξάζομεν, Ἰωάννη Ὅσιε.
