Ποίημα Δρος Χαραλάμπους Μ. Μπούσια
Ήχος δ΄. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ
Την εν Ρωσία διαλάμψασαν άρτι
υπομονή εν τοις εκάστοτε πόνοις,
αγάπη προς τους πάσχοντας και προς τον Θεόν,ταπεινώσει, μέλψωμεν, απαθεία και νήψει μελιρρύτοις άσμασι, θεοφόρον Ματρώναν,αυτής λιτάς αόκνους ευλαβώς
προς τον Δεσπότην Χριστόν εξαιτούμενοι
Δόξα. Το αυτό. Και νυν. Θεοτόκιον
τας δυναστείας Σου λαλείν οι ανάξιοι,
Ει μη γαρ Συ προϊστασο πρεσβεύουσα,
τις ημας ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; Τις δε διεφύλαξεν εως νυν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ Σου Σους γαρ δούλους σώζεις αει εκ παντοίων δεινών.
<<Ματρώνα, λιταίς Σου σκότη μου διάλυσον. Χ.>>
και νυν... Θεοτόκιον
κατάσβεσον φλόγα χαμαιζήλων, Θεόγεννητορ, μερόπων διάσωσμα.
Ωδή γ΄. Ουρανίας αψίδος.
Ματρώνα, και δωρεών παντοδαπών εκμαγείον οι εν δίναις σπεύδοντες τη μεσιτεία Σου.
Οσία του Θεού πρέσβευε υπερ ημών
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Και νυν.. Θεοτόκιον
Διάσωσον, από κινδύνων, Ματρώνα τους Σε τιμώντας ως νεόφωτον αρετών παντοίων απαύγασμα
και άστρον προς στένοντας συμπαθείας.
Επίβλεψον εν ευμενεία πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν
και ίασαι της ψυχής μου το άλγος.
Αίτησις και το Κάθισμα.
Ωδή δ΄. Εισακήκοα Κύριε.
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
εν Ρωσία άρτι διαλάμψασα.
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
εν υπομονή και νήψει πάντοτε.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
θεαυγές Ματρώνα, υπερένδοξε.
Και νυν.. Θεοτόκιον
και εκδεχομένους την Σην εύνοιαν.
Ωδή ε΄. Φώτισον ημάς.
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
θείας Σκέπης μάνδρα έχει τα Σα λείψανα.
Και νυν... Θεοτόκιον
Ύμνοις σε αει, σωτηρίας ως κρηπίδωμα καταστέφομεν βροτών, Μήτερ Θεού,και χαράς ημών αλήκτου θείαν πρόξενον.
Ωδή στ΄. Την δεήσιν.
Οσία του Θεού πρέσβευε υπερ ημών
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Και νυν... Θεοτόκιον
Διάσωσον, από κινδύνων, Ματρώνα τους Σε τιμώντας ως νεόφωτον αρετών παντοίων απαύγασμα
και άστρον προς στένοντας συμπαθείας.
Άχραντε, η δια λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως επ'εσχάτων των ημερών τεκούσα, δυσώπησον
ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν.
Αιτησις και το Κοντάκιον
Προκείμενον. Ήχος δ΄. Υπομένων υπέμεινα τον Κύριον και προσέσχε μοι.
Στίχος. Και έστησεν επί πέτραν τους πόδας μου
και κατεύθυνε τα διαβήματά μου
Ευαγγέλιον κατά Μάρκον (Κεφ. Η΄34-Θ΄1)
Ταις της Σης Οσίας πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμων εγκλημάτων
και νυν.
Ταις της Θεοτόκου πρεσβείαις Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη των εμών εγκλημάτων.
Προσόμοιον. Ήχος πλ. Β΄. Όλην αποθέμενοι.
Στίχος. Ελεήμον, ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα ελεός Σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών Σου εξάλειψον το ανομημά μου.
κραυγάσωμεν διάνοιξον ημών ψυχών ευχαίς Σου τα βλέφαρα βλέπειν τα σωτήρια.
Σώσον ο Θεός τον λαόν Σου...
Ωδή ζ΄. Οι εκ της Ιουδαίας.
Η εν κόσμω οσίως και αμέμπτως τον βίον εκδαπανήσασα, Ματρώνα και αρθείσα πρός δόμους αφθαρσίας, μη ελλίπης εκάστοτε υπέρ των Σων ικετών πρεσβεύουσα Κυρίω.
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
Μήτερ πνευματοφόρε, της Ρωσίας, Ματρώνα, το νέον σέμνωμα, επάκουσον φωνής μου δεήσεως και ρύσαι συμφορών και κακώσεων και της γεένης πυρός τον καταφεύγοντά Σοι.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Ουρανόφωτος στήλη ταπεινώσεως, μήτερ, ευχής και νήψεως επώφθης, εκ κοιλίας μητρός προορισθείσα καταυγάσαι πυσρσεύμασιν Σων διδαχών τον λαόν εν αθεϊας χρόνοις.
Και νυν.. Θεοτόκιον
σωτηρία, η πάνσεπτος Ματρώνα έσχεν παντί εν βίω, Θεοτόκε.
Ωδή η΄. Τον Βασιλέα.
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
και Λυτρωτήν του κόσμου.
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
υπομονής εν βίω.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
υπερ ημών, Ματρώνα.
Και νυν... Θεοτόκιον
καθήδυνον οδμαίς Σου.
Ωδή θ΄. Κυρίως Θεοτόκον
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
ευχών Σου ράβδω προς Κτίστην τον πανευϊλατον.
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών
και την αχλύν την ζοφώδη λύσον αιρέσεων.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι
Και νυν... Θεοτόκιον
Άξιον εστίν ως αληθώς μακαρίζειν Σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον και Μητέρα του Θεού ημών. Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως τον Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον, Σε μεγαλύνομεν.
Και τα παρόντα μεγαλυνάρια
καταντησάντων μέγα, νεόφυτον Ρωσίας,άνθος ηδύπνοον.
Πάντας τους προστρέχοντας ευλαβώς Σου ταις ικεσίαις προς τον Κύριον Ιησούν, Σον σεπτόν Νυμφίον, εν ουρανοίς Ματρώνα, συντήρει επηρείας πλάνου απήμονας.
Χαίροις, διοράσεως ο κανών, χαίροις η ακρότης της εν βίω υπομονής, χαίροις, της Ρωσίας
ο όγδοος ο στύλος, Ματρώνα θεοφόρε, πίστεως πρόβολε.
Χαίροις, η αόμματος εκ γαστρός, η χαριτωθείσα Παρακλήτου αύραις τερπναίς, χαίροις, συμπαθείας
πρός πάσχοντας, Ματρώνα, και προς εμπεριστάτους στύλος ακράδαντος.
Δίδου τοις τιμώσι Σε ακλινώς, ευκλεες Ματρώνα, εν τω βίω υπομονήν και ισχύν πατήσαι το φρύαγμα του πλάνου, η στέρησιν ομμάτων καθυπομείνασα.
Φως την στερηθείσαν εκ γενετής οφθαλμών, Ματρώναν, ευφημήσωμεν ευλαβώς ως πνευματοφόρων ασκητριών Ρωσίας αγλαϊσμα το νέον και σκεύος χάριτος.
Πάσαι των αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Άγιοι πάντες,
μετά της Θεοτόκου ποιήσατε πρεσβείαν εις το σωθήναι ημας.
Το Τρισάγιον και το Απολυτίκιον.
Ήχος πλ. α΄. Τον συνάναρχον Λόγον.
ανυμνήσωμεν Ματρώναν την αοίδιμον, ως σκεύος θείων δωρεών και αγάπης ακραιφνούς
προς πάντας εμπεριστάτους βοώντες σκέδασον ζόφον παθών ημών φωτί Σης χάριτος.
Εκτενής και Απόλυσις, μεθ'ην ψάλλομεν το εξής
Ήχος β΄. Ότε εκ του ξύλου.
Πάντων εν εσχάτοις τοις καιροίς κεκλεισμένων, Μήτερ, εχόντων τους οφθαλμούς της ψυχής
και αυτής συμφέροντα, Ματρώνα πάνσεμνε, παρορόντων διάνοιξον και δείξον την τρίβον
προς ζωήν απάγουσαν την αιωνίζουσαν τοις ειλικρινώς Σε τιμώσιν ως Ρωσίδος πάνσεπτον γόνον
και ταμείον χάριτος ακένωτον.
Δέσποινα, πρόσδεξαι τας δεήσεις των δούλων Σου, και λύτρωσαι ημάς από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
Την πάσαν ελπίδαν μου εις Σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξον με υπό την σκέπην Σου.
Δίστιχα.
ψυχής το συμφέρον, βοά Χαραλάμπης.
Φιλοθέου διάνοιξον έτι κόρας
ψυχής, Ματρώνα, οράν αγήρω μόνον.
Ματρώνα, μετάνοιαν δίδου μοι και
ρύσαι με της υπερηφανείας, βοά Σοι Ηλίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου