Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012

Εὐχή γιά παρέμβαση τοῦ Θεοῦ στά ἀδιέξοδα τῆς πατρίδας μας

    Κύριε ησο Χριστ Θες μν, ζντες τς τραγικς συνέπειες τς μαρτωλς ζως μας κα τν φρόνων πράξεών μας, ασθανόμαστε τι χουμε φθάσει σ διέξοδα τομικ κα θνικά.
μαρτήσαμε, Κύριε, κα νομήσαμε κα δν εμαστε ξιοι ν σηκώσουμε τ μάτια μας κα ν κοιτάξουμε στ ψος το ορανο, διότι γκαταλείψαμε τν δ τς δικαιοσύνης Σου κα πορευόμαστε στ μαρτωλ θελήματά μας. λλ κετεύουμε τν νεξιχνίαστόν Σου γαθότητα κα παρακαλομέν Σε:
    Μνήσθητι, Κύριε, τ γένος μν τ λληνικόν, γι τ ποο Σ Κύριε επες θ Σ δοξάσει, ταν κατ τν πίγεια ζωή Σου λληνες πρόγονοί μας ζήτησαν ν Σ δον.
Μνήσθητι, Κύριε, τι στν λλάδα πρν π’  λα τ θνη λαμψε τ ζωηφόρο φς το Εαγγελίου Σου, τι πλθος γίων λλήνων διέδωσε στν κόσμο τ φς τς διδασκαλίας Σου κα τι λληνες Ποιμένες μ τν ποιμαντικ ράβδο τους ξόρισαν τος αρετικος λύκους π τν κκλησία Σου…
   Μνήσθητι, Κύριε, κα τι στν λληνικ γλώσσα γράφησαν τ Εαγγέλια κα τι λληνικ γλώσσα χρησιμοποιθηκε γι ν κφραστον ο ψηλς ννοιες τς Πίστεώς μας.
    Χάριν λων ατν, λλ κα χάριν τν «δέκα» γίων πο ναλογικ πάρχουν σήμερα στν Πατρίδα μας, ζητομε ναξίως κα ταπεινς τ σωτηρία πέμβασή Σου, πειδ πιστεύουμε κράδαντα τι κατ’ ξοχν χρόνος πεμβάσεώς Σου εναι τ διέξοδα τν νθρώπων· τ διέξοδα στ ποα χουμε περιέλθει ς κράτος κα ς θνος.
    Γι’ ατος τος λόγους μες ο νάξιοι δολοι Σου μ δάκρυα Σ θερμοπαρακαλομε. Φεσαι μν, Κύριε, κατ τ πλθος τν οκτιρμν Σου κα σσε τ θνος μας δι τ νομά Σου τ γιον, π τν πνευματική, κοινωνικ κα οκονομικ ξαθλίωση· ποτε θέλεις κα πως ΕΣΥ θέλεις.
Σήκωσέ το π τν κοπρίαν τς πνευματικς δουλείας, σσε μας π τν «αχμαλωσία» κα δήγησέ μας δι τς μετανοίας π τν σταυρ στν νάσταση.
    Κα ἐὰν ο φωνές μας δν Σ παρακινον ν μς εσπλαγχνιστες, λόγ τν πολλν μαρτιν μας, ς Σ παρακινήσουν ο φωνς κα ο παρακλήσεις το πλήθους τν γίων τς Πατρίδας μας.
    λπίζουμε, Κύριέ μας κα Θεέ μας, τι νακαινιζόμενοι μ τ σωτήρια πέμβασή Σου, χι μόνο ν νανήψουμε πνευματικά, λλ κα τι θ μας καθοδηγήσεις, τ νέο περιούσιο ΕΘΝΟΣ ΣΟΥ, ν συνεχίσουμε μες  τ Σχέδιο τς Θείας Οκονομίας Σου, στε ν προκύψει μι μεγάλη Καθολικ κα πολύπλευρη ρθόδοξη Χριστιανικ ναγέννηση πρς δόξαν το γίου νόματός Σου, το Πατρς κα το Υο κα το γίου Πνεύματος, πρεσβείαις τς πανενδόξου Δεσποινης μν Θεοτόκου καί πάντων τν Αγίων, μήν.
Γένοιτο!
Πηγή: Περιοδικό “Παρακαταθήκη” • Μάρτιος – πρίλιος 2012, τ. 83 – ρθόδοξος Λόγος

1 σχόλιο:

  1. Εὐλογεῖτε ἐν Χριστῷ ἀδελφοί.

    Θὰ ἤθελα νὰ παραθέσω δύο σχόλια γιὰ τὴν παραπάνω καλοπροαίρετη ἀλλὰ (κατὰ τὴν γνώμη μου) ἄστοχη δέηση.

    1. Ποιὸς γνήσιος ὀρθόδοξος πιστὸς ἀισθάνεται πραγματικά νὰ εἶναι σὲ ἀδιέξοδο. Ἐὰν ναι, τότε δὲν ἔχει γνήσια πίστη καὶ ἐλπίδα στὸν Χριστό.

    2. Καλά, χάριν τῶν παραπάνω (2η, 3η & 4η παραγ.) ζητοῦμε νὰ ἐπέμβει ὁ Κύριος; Δηλαδή τόσο σημαντικούς θεωροῦμε τὸ Ἑλληνικὸ Ἔθνος καὶ ζητοῦμε, ἐνῷ ἁμαρτήσαμε καὶ ἀπιστήσαμε (ὑποτίθεται), νὰ ἐπέμβει, λές καὶ δὲν ἔχει ἐπέμβει ἤδη (μὲ τὴν σταύρωσή του ἀλλὰ καὶ μ’αὐτὴν τὴν ἴδια τὴν «κρίση»ποὺ ἐπέτρεψε νὰ μᾶς συμβεῖ); Δηλ. ὅλα ὅσα μᾶς συμβαίνουν (τὰ λεγόμενα κακά) δὲν ἀρκοῦν γιὰ νὰ μετανοήσουμε, καὶ χρειαζόμαστε κι ἄλλη ἐπέμβαση;
    Δὲν τὸ καταλαβαίνω; Δηλαδή τί; Τὸν παρακαλοῦμε νὰ ξανασταυρωθεῖ καὶ νὰ ξανα-αναστηθεῖ;

    Καὶ ἔπειτα, οἱ προσευχές τῶν Ἀκολουθιῶν τῆς Ἐκκλησίας μας δὲν ἀρκοῦν, καὶ χρειαζόμαστε νὰ εἰσάγουμε κι ἄλλη δέηση στὴν λατρεία μας, πιό "δυνατή" (γιὰ νὰ μᾶς ἀκούσει ἐπιτέλους!?);

    Ὁ Θεὸς μαζί μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή