Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Παρακλητικός Κανών στον Όσιο Ονούφριο τον Αιγύπτιο


(Ποίημα Μηλίτση Γεωργίου)
Ὁ Ἱερεύς: Εὐλογητός ὁ Θεός ἠμῶν πάντοτε, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.
Ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν.

Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τή ἀληθεία σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τή δικαιοσύνη σου• καί μή εἰσέλθης εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου, ἐκάθισε μέ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος καί ἠκηδίασεν ἔπ ἐμέ τό πνεῦμά μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πάσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρος σοί. Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμά μου μή ἀποστρέψης τό πρόσωπόν σου ἄπ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. ἀκουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοῖ ἤλπισα• γνώρισον μοί, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἤ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἤρα τήν ψυχήν μου• ἐξελού μέ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξον μέ τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἰ ὁ Θεός μου• τό πνεῦμά σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει μέ ἐν γῆ εὐθεία. Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, ἐν τή δικαιοσύνη σου ἑξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας  τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλός σου εἰμι.

Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος ἅ΄. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίω, καί ἐπικαλεῖσθε τό ὄνομα τό ἅγιον αὐτοῦ.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος β΄. Πάντα τά ἔθνη ἐκύκλωσαν μέ, καί τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου ἐγένετο αὔτη, καί ἔστι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς ἠμῶν.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Εἴτα τά παρόντα Τροπάρια.
Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῶ.

Τῷ Ὀνουφρίῳ ἐκτενῶς νῦν προσδράμωμεν, ἁμαρτωλοὶ καὶ ταπεινοὶ καὶ προσπέσωμεν, ἐν μετανοίᾳ κράζοντες ἐκ βάθους ψυχῆς· Ὅσιε βοήθησον σοὺς ἀχρείους ἱκέτας,
σπεῦσον ἀπολλύμεθα ἐκ βελῶν τοῦ Βελίαρ, μὴ ἀποστρέψῃς σοὺς δούλους κενούς, σὲ γὰρ προστάτην Ὀρθόδοξοι ἔχομεν.

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Ακολουθία του εν αγίοις πατρός ημών Λουκά αρχ. Συμφερουπόλεως του Ιατρού (Β΄ακολουθία)


ΤΗ ΙΑ΄ ΤΟΥ ΜΗΝΟΣ ΙΟΥΝΙΟΥ

Μνήμη τοῦ ἑν Ἁγίοις Πατρὸς ἡμῶν Λουκᾶ τοῦ ἰατροῦ καὶ ὁμολογητοῦ, Ἀρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως καὶ Κριμαίας τοῦ Ῥώσου.

Ποίημα Μητροπολίτου Ἐδέσσης Ἰωὴλ Φραγκάκου

ΕΝ ΤΩ ΜΕΓΑΛΩ ΕΣΠΕΡΙΝΩ

Μετὰ τὸν Προοιμιακόν, τὸ Μακάριος ἀνήρ. Εἰς τὸ Κύριε, ἐκέκραξα, ἱστῶμεν στίχους στ' καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια.

Ἦχος α'. Τῶν οὐρανίων ταγμάτων.
Τὸν ἀρχιθύτην Κυρίου, πιστὸν ἀκέστορα, Λουκᾶν τὸν θεοφόρον, τῆς Ῥωσίας τὸν γόνον, φιλάγιοι τιμήσωμεν εὐσεβῶς, ἐπαινοῦντες τοῖς ᾄσμασι, μνήμην αὐτοῦ τὴν ἁγίαν, καὶ θαυμαστήν, πολιτείαν καὶ τὰ θαύματα.

Συμφερουπόλεως ὄντως, ποιμὴν πανάριστος, καὶ πάσης τῆς Ῥωσίας, ἰατρὸς νοσημάτων, ταῖς θείαις ἐνεργείαις ἀναδειχθείς, τὸν Χριστὸν ὡμολόγησας, ἐν φυλακαῖς ἐξορίαις, καὶ τοῖς διωγμοῖς, τοῖς σοῖς λόγοις καὶ τοῖς θαύμασι.

Τῆς Ἐκκλησίας τὸ δόγμα, στερρῶς ἐκήρυξας, ἀρχιερεῦ Κυρίου, πρὸ ἀθέων βημάτων, καὶ ᾔσχυνας τὴν φάλαγγα τῶν ἐχθρῶν, ἐδαφίσας τὰ ἄπρεπα, τῆς ἀσεβείας ἐντάλματα, κραταιῶς, σοφισθεὶς τῇ θείᾳ χάριτι.

Ἦχος ὁ αὐτός. Πανεύφημοι μάρτυρες.
Εἰκόνα τὴν θείαν τῆς μητρός, τοῦ Κυρίου ἔθηκας, πρὸ ὀφθαλμῶν σου πανεύφημε, λαμβάνων δύναμιν, ἐξ αὐτῆς καὶ θάρσος, ἐν ταῖς ἐγχειρίσεσι, Λουκᾶ ἀρχιερέων τὸ κόσμημα, διο τὴν ἴασιν, ἀρωγὴ τῆς θείας χάριτος, τοῖς νοσοῦσι, παρεῖχες καὶ πάσχουσιν.

Ἐκ τόπου εἰς τόπον μεταβάς, Ἱεράρχα ἅγιε, διὰ Χριστὸν ὡς ἀνέστιος, οὐδόλως ἔπτηξας, τῶν ἀθέων δόλον, καὶ θυμὸν τὸν ἄλογον, οὐδέ τῶν ψευδαδέλφων κακότητα, ἀλλὰ στερρότατα, τὴν ὀρθόδοξον ἐστήριξας, Ἐκκλησίαν, ἐν λόγοις καὶ πράξεσι.

Τὰ σὰ θεία λείψανα Λουκά, ἐν Ῥωσίᾳ ἔνδοξε, καὶ ἐν Ἑλλάδι δωρήματα, πιστοῖς προχέουσι, καὶ ἀρρωστημάτων, παύουσιν ἀλγήματα, δαιμόνων ἀναιροῦσι τὴν δύναμιν, καὶ ὡς πολύκρουνος, πάτερ βρύσις καταρδεύουσιν, Ἐκκλησίας, Χριστοῦ τὰ πληρώματα.

Ακολουθία του εν αγίοις πατρός ημών Λουκά αρχ. Συμφερουπόλεως του Ιατρού ( Α΄ακολουθία)



Ψαλλομένη τῇ 11ῃ μηνὸς Ἰουνίου

Ποίημα Στυλιανοῦ Μακρῆ, Δρος Θ.
Πρωτοπρεσβυτέρου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου
 ΕΝ Τῼ ΜΙΚΡῼ ΕΣΠΕΡΙΝῼ
 Ἱστῶμεν στίχους δ΄ καὶ ψάλλομεν τὰ ἑξῆς Προσόμοια

Ἦχος δ΄. Ὡς γενναῖον ἐν μάρτυσι.

σπερ ἄνθος μυρίπνοον, τῆς ἐρήμου τὴν ἄφατον, εὐωδίαν κόσμῳ πάτερ τοῦ Πνεύματος, ἐκ τῆς Ῥωσσίας ἐσκόρπισας, ποτίσας τοῖς δάκρυσι, τὴν καρδίαν σου Λουκᾶ, καὶ πυρὶ τῆς ἀσκήσεως, τὰ ζιζάνια, κατακαύσας παθῶν σου ἐν ἐρήμῳ, γῇ ψυχρᾷ τε καὶ ἀβάτῳ, τῆς ἐξορίας ἀοίδιμε.

γκωμίοις καὶ ᾄσμασιν, ἐπαινεῖ τὰ συστήματα, πάτερ ὀρθοδόξων τὴν σὴν πολύαθλον, ὑπομονὴν ἐν ταῖς θλίψεσιν, ἥν ὅλως ὑπέμεινας, θαυμαστῶς ὡς ὁ Ἰώβ, χαίρων ᾅμα καὶ πᾶσαν σου, εἰς τὸν Κύριον, τὴν ἐλπίδα ἑκάστοτε ὡς δοῦλος, ἀγαθὸς Λουκᾶ τρισμάκαρ, ἀνατιθεὶς θεοτίμητε.

Σάββατο 2 Ιουνίου 2012

Sunday of the Holy Pentecost



ON SATURDAY EVENING
AT SMALL VESPERS
At Lord, I have cried we insert 4 Stichera and sing the following 3 Idiomels in Tone 1, doubling the 1st.
We celebrate Pentecost and the coming of the Spirit, the appointed time of the promise and the fulfilment of hope. How great is the mystery? Great indeed and revered! And so we cry out to you: Creator of all, Lord, glory to you! (Twice)
With tongues of foreigners, O Christ, you renewed your Disciples, that through them they might proclaim you, the immortal Word and God, who grant our souls your great mercy.
The Holy Spirit gives all things: makes prophecies flow, perfects priests, taught the unlettered wisdom, revealed fishermen to be theologians, welds together the whole institution of the Church. Advocate, consubstantial and equal in majesty with the Father and the Son, glory to you.
Glory. Both now. Tone 8.
When you sent down your Spirit, Lord, to the Apostles as they were sitting, then the children of the Hebrews saw it and were beside themselves with amazement; for they were hearing them speaking in other, strange tongues, as the Spirit gave them; for though simple men, they had been made wise; and having caught the nations for the faith, were preaching things divine; and we also cry out to you: You appeared on earth and saved us; Lord, glory to you.
Aposticha. Idiomels. Tone 2.